Klub krótkofalowców

Adam SPL1091 na początku 1939 roku był mało aktywny z powodu przygotowań do matury. Wojna przerwała ich działalność krótkofalarską. Zbyszek, poszukiwany przez Gestapo musiał opuścić Sanok. Okupację spędził w Borysławiu (dzisiejsza Ukraina), gdzie był organizatorem sieci łączności w tamtejszym okręgu Armii Krajowej. Po wojnie wrócił do Sanoka. Leszek po wielu perypetiach znalazł się po wojnie w Szczecinie. Tu uzyskał w 1958 roku licencję i znak SP1RI. Działał tam bardzo aktywnie. Najpierw w LPŻ, a później w PZK (był v-ce prezesem oddziału PZK). Do Sanoka nigdy nie wrócił. Zmarł w Szczecinie w roku 1989.W roku 1946 przyjeżdża do Sanoka Jan Świtalski SP1MJ oraz Czesław Malinowski (późniejszy SP8AJS).

Pierwszy z nich był już wtedy znanym krótkofalowcem, posiadaczem dyplomu WAC. Miał za sobą doświadczenie funkcji sekretarza Lwowskiego Klubu Krótkofalowców. Jego okupacyjna działalność radiotelegrafisty AK we Lwowie sprawiła, że do Sanoka przyjechał ze zsyłki na Syberię. W Sanoku rozpoczyna intensywną działalność nasłuchową pod znakiem SP8-001 (licencji nadawcy nie mógł wtedy otrzymać). Jest jednym z najbardziej aktywnych nasłuchowców w Polsce. Nie ogranicza swojej działalności jedynie do nasłuchów. W "Radioamatorze" nr 7/1956 ukazuje się opis odbiornika nasłuchowego jego konstrukcji. To właśnie ten odbiornik był używany przez niego w pierwszych latach powojennych. Mimo prostoty konstrukcji spisywał się doskonale, służąc jeszcze później przez kilka lat Czesławowi SP8AJS. Przełom polityczny roku 1956 sprawia, że Jan Świtalski otrzymuje w końcu upragnioną licencję nadawcy i znak SP8MJ. W tym samym roku pojawia się w Sanoku drugi licencjonowany nadawca. Jest nim Zbyszek SP8IC. Przez szereg lat są jedynymi krótkofalowcami w Sanoku. W roku 1960 dołącza do nich Czesław Malinowski jako nasłuchowiec. Po odbyciu stażu nasłuchowego (szkoda, że dziś nie jest wymagany taki staż od nowolicencjonowanych) otrzymuje w roku 1961 licencję i znak SP8AJS. Wszyscy są członkami Polskiego Związku Krótkofalowców i należą do Koła Krótkofalowców przy MZKS "Karpaty" w Krośnie wcześniej zaś do LPŻ.

Przełomowym dla sanockiego krótkofalarstwa okazał się dzień 13 czerwca 1965. Wtedy to przy Powiatowym Domu Kultury założony został Bieszczadzki Klub Krótkofalowców PZK.

W obecności inż. Adama Zajdla - przedstawiciela ZOW PZK w Rzeszowie oraz Józefa Chomiszczaka przedstawiciela Sanockiego Domu Kultury spotkali się wtedy: Zbigniew Kaszycki SP8IC, Jan Świtalski SP8MJ, Czesław Malinowski SP8AJS oraz: Władysław Wojtowicz, Jan Wojtowicz, Andrzej Rogowski, Aleksander Bekalik, Krzysztof Hryszko, Tomasz Ciepielowski, Jan Dołoszycki, Stanisław Lewek oraz Marian Niemiec.Powołany został pierwszy Zarząd Klubu w następującym składzie:

Sekretarz - Zbigniew Kaszycki SP8IC
Skarbnik - Czesław Malinowski SP8AJS
Gospodarz - Władysław Wojtowicz
QSL Manager - Aleksander Bekalik

Powołano też Komisję Rewizyjną w skład której weszli: Stanisław Lewek, Marian Niemiec i Andrzej Rogowski.W czasie pierwszego spotkania wręczono licencje nasłuchowe nowym członkom klubu. Równocześnie z powstaniem klubu rozpoczął się kurs krótkofalarski. Wykładowcami byli doświadczeni krótkofalowcy: SP8IC, SP8MJ, SP8AJS. Cała trójka reprezentowała wysokie walory moralne i skutecznie umiała je przekazać młodym adeptom sztuki krótkofalarskiej. To była lwowska szkoła krótkofalarstwa. W dniu 19 września 1965 roku przeprowadzony został pierwszy w historii sanockiego krótkofalarstwa egzamin, który ukończyło pomyślnie 11 członków BKK. Pod koniec tego roku pierwsze licencje uzyskali: Stanisław SP8BPA, Krzysztof SP8BPY, Henryk SP8BOY, Andrzej SP8BPD, Jan SP8BPX, Władysław SP8BPB, Paweł SP8BOX, Aleksander SP8BPC, Tomasz SP8CCC.

W październiku tegoż roku rozpoczął się następny kurs, którego uczestnikami byli przede wszystkim uczniowie sanockich szkół średnich. Licencję klubową Bieszczadzki Klub Krótkofalowców otrzymał 4 kwietnia 1966 roku. Pierwszą łączność przeprowadzono 26 maja 1966 roku ze stacją z Czechosłowacji - OK2KMR. Była to łączność przeprowadzona emisją AM. Konstruktorem nadajnika klubowego był Zbyszek SP8IC. Zbyszek był też konstruktorem wielu innych urządzeń używanych w klubie (aparatury pomiarowej, klucza elektronowego, radiotelefonów UKF, sprzętu dydaktycznego używanego w czasie kolejnych kursów krótkofalarskich). W roku 1984, po śmierci Czesława SP8AJS, wybrany został nowy zarząd w składzie: prezes - SP8BOZ, skarbnik - SP8GYR, sekretarz - SP8IC ( równocześnie kierownik radiostacji i instruktor kursu ), gospodarz - SP8BPX.Corocznie Klub uczestniczył w imprezach z okazji Dni Sanoka. Stacja klubowa uczestniczyła w wielu imprezach krótkofalarskich. W roku 1986 w czasie telewizyjnego Turnieju Miast Sanok - Bolesławiec, zademonstrowano przekaz telewizji amatorskiej SSTV. Inicjatorem wszystkich nowinek technicznych był zawsze niezmordowany w działaniu Zbyszek SP8IC.Kolejne wybory klubowe odbyły się 26-11-1993. Wybrano nowy zarząd klubu. Na jego czele stanął Janusz SP8UZI. Przejął on po nieżyjącym już ojcu (SP8IC) pałeczkę opiekuna klubu.

Klub Krótkofalowców

Uczestnicy pierwszego kursu na schodach Sanockiego Domu Kultury Adam SPL1091 na początku 1939 roku był mało aktywny z powodu przygotowań do matury. Wojna przerwała ich działalność krótkofalarską. Zbyszek, poszukiwany przez Gestapo musiał opuścić Sanok. Okupację spędził w Borysławiu (dzisiejsza Ukraina), gdzie był organizatorem sieci łączności w tamtejszym okręgu Armii Krajowej. Po wojnie wrócił do Sanoka. Leszek po wielu perypetiach znalazł się po wojnie w Szczecinie. Tu uzyskał w 1958 roku licencję i znak SP1RI. Działał tam bardzo aktywnie. Najpierw w LPŻ, a później w PZK (był v-ce prezesem oddziału PZK). Do Sanoka nigdy nie wrócił. Zmarł w Szczecinie w roku 1989.W roku 1946 przyjeżdża do Sanoka Jan Świtalski SP1MJ oraz Czesław Malinowski (późniejszy SP8AJS).

Pierwszy z nich był już wtedy znanym krótkofalowcem, posiadaczem dyplomu WAC. Miał za sobą doświadczenie funkcji sekretarza Lwowskiego Klubu Krótkofalowców. Jego okupacyjna działalność radiotelegrafisty AK we Lwowie sprawiła, że do Sanoka przyjechał ze zsyłki na Syberię. W Sanoku rozpoczyna intensywną działalność nasłuchową pod znakiem SP8-001 (licencji nadawcy nie mógł wtedy otrzymać). Jest jednym z najbardziej aktywnych nasłuchowców w Polsce. Nie ogranicza swojej działalności jedynie do nasłuchów. W "Radioamatorze" nr 7/1956 ukazuje się opis odbiornika nasłuchowego jego konstrukcji. To właśnie ten odbiornik był używany przez niego w pierwszych latach powojennych. Mimo prostoty konstrukcji spisywał się doskonale, służąc jeszcze później przez kilka lat Czesławowi SP8AJS. Przełom polityczny roku 1956 sprawia, że Jan Świtalski otrzymuje w końcu upragnioną licencję nadawcy i znak SP8MJ. W tym samym roku pojawia się w Sanoku drugi licencjonowany nadawca. Jest nim Zbyszek SP8IC. Przez szereg lat są jedynymi krótkofalowcami w Sanoku. W roku 1960 dołącza do nich Czesław Malinowski jako nasłuchowiec. Po odbyciu stażu nasłuchowego (szkoda, że dziś nie jest wymagany taki staż od nowolicencjonowanych) otrzymuje w roku 1961 licencję i znak SP8AJS. Wszyscy są członkami Polskiego Związku Krótkofalowców i należą do Koła Krótkofalowców przy MZKS "Karpaty" w Krośnie wcześniej zaś do LPŻ.

Przełomowym dla sanockiego krótkofalarstwa okazał się dzień 13 czerwca 1965. Wtedy to przy Powiatowym Domu Kultury założony został Bieszczadzki Klub Krótkofalowców PZK.

W obecności inż. Adama Zajdla - przedstawiciela ZOW PZK w Rzeszowie oraz Józefa Chomiszczaka przedstawiciela Sanockiego Domu Kultury spotkali się wtedy: Zbigniew Kaszycki SP8IC, Jan Świtalski SP8MJ, Czesław Malinowski SP8AJS oraz: Władysław Wojtowicz, Jan Wojtowicz, Andrzej Rogowski, Aleksander Bekalik, Krzysztof Hryszko, Tomasz Ciepielowski, Jan Dołoszycki, Stanisław Lewek oraz Marian Niemiec.Powołany został pierwszy Zarząd Klubu w następującym składzie:

Prezes - Jan Świtalski SP8MJ
Sekretarz - Zbigniew Kaszycki SP8IC
Skarbnik - Czesław Malinowski SP8AJS
Gospodarz - Władysław Wojtowicz
QSL Manager - Aleksander Bekalik

Powołano też Komisję Rewizyjną w skład której weszli: Stanisław Lewek, Marian Niemiec i Andrzej Rogowski.W czasie pierwszego spotkania wręczono licencje nasłuchowe nowym członkom klubu. Równocześnie z powstaniem klubu rozpoczął się kurs krótkofalarski. Wykładowcami byli doświadczeni krótkofalowcy: SP8IC, SP8MJ, SP8AJS. Cała trójka reprezentowała wysokie walory moralne i skutecznie umiała je przekazać młodym adeptom sztuki krótkofalarskiej. To była lwowska szkoła krótkofalarstwa. W dniu 19 września 1965 roku przeprowadzony został pierwszy w historii sanockiego krótkofalarstwa egzamin, który ukończyło pomyślnie 11 członków BKK. Pod koniec tego roku pierwsze licencje uzyskali: Stanisław SP8BPA, Krzysztof SP8BPY, Henryk SP8BOY, Andrzej SP8BPD, Jan SP8BPX, Władysław SP8BPB, Paweł SP8BOX, Aleksander SP8BPC, Tomasz SP8CCC

W październiku tegoż roku rozpoczął się następny kurs, którego uczestnikami byli przede wszystkim uczniowie sanockich szkół średnich. Licencję klubową Bieszczadzki Klub Krótkofalowców otrzymał 4 kwietnia 1966 roku. Pierwszą łączność przeprowadzono 26 maja 1966 roku ze stacją z Czechosłowacji - OK2KMR. Była to łączność przeprowadzona emisją AM. Konstruktorem nadajnika klubowego był Zbyszek SP8IC. Zbyszek był też konstruktorem wielu innych urządzeń używanych w klubie (aparatury pomiarowej, klucza elektronowego, radiotelefonów UKF, sprzętu dydaktycznego używanego w czasie kolejnych kursów krótkofalarskich). W roku 1984, po śmierci Czesława SP8AJS, wybrany został nowy zarząd w składzie: prezes - SP8BOZ, skarbnik - SP8GYR, sekretarz - SP8IC ( równocześnie kierownik radiostacji i instruktor kursu ), gospodarz - SP8BPX.Corocznie Klub uczestniczył w imprezach z okazji Dni Sanoka. Stacja klubowa uczestniczyła w wielu imprezach krótkofalarskich. W roku 1986 w czasie telewizyjnego Turnieju Miast Sanok - Bolesławiec, zademonstrowano przekaz telewizji amatorskiej SSTV. Inicjatorem wszystkich nowinek technicznych był zawsze niezmordowany w działaniu Zbyszek SP8IC.Kolejne wybory klubowe odbyły się 26-11-1993. Wybrano nowy zarząd klubu. Na jego czele stanął Janusz SP8UZI. Przejął on po nieżyjącym już ojcu (SP8IC) pałeczkę opiekuna klubu.

W skład zarządu weszli też Marian SP8BOZ - wiceprezes oraz Tadeusz SP8SRS - skarbnik.W ostatnich latach BKK posiadał w swych szeregach 14 licencjonowanych nadawców (inni są aktywnymi krótkofalowcami w innych okręgach kraju). Członkowie klubu są pracownikami wyższych uczelni, zajmują eksponowane stanowiska w przedsiębiorstwach, itd. Członkowie BKK wykazywali dużą aktywność sportową i konstruktorską, są również aktywni w SPDXC, SPUKF, PKRVG. Jest to w dużej mierze zasługa dobrych nauczycieli krótkofalarstwa jakimi byli SP8IC, SP8MJ oraz SP8AJS.Dzisiaj Klub nadal korzysta z siedziby w Sanockim Domu Kultury, gdzie dzięki życzliwości i pomocy dyrekcji SDK prowadzi działalność na rzecz środowiska. Latem organizuje ogniska, w których biorą udział krótkofalowcy z całego Podkarpacia i nie tylko, a w okresie Świąt Bożego Narodzenia spotykają się na wspólnej Wigilii dzieląc się opłatkiem i składając sobie nawzajem życzenia. Przez 50 lat działalności przez progi Klubu przeszło już kilkudziesięciu radioamatorów:SP8IC sk, SP8IR, SP8MJ sk, SP8YU, SP8AJS sk, SP8AWQ, SP8AZV, SP8BOX, SP8BUN, SP8BUS, SP8CCC (SP5CCC), SP8CDV, SP8CDW sk, SP8CGD (KB2PIW), SP8DEW, SP8GYD, SP8HJC (SP8AJC, 3Z8Z), SP8IDH, SP8III (SQ8WQ), SP8JPA (SP9JPA), SP8JPT, SP8LNA, SP8LNB, SP8LNI, SP8LNS, SP8MCQ, SP8OOK, SP8SIJ, SP8TJL, SP8UED, SP8UZG, SP8UZH, SP8UZM, SP8UZQ, SQ8AML, SQ8EFL, SQ8IJG, SQ8IJI, SQ8IJO, SQ8JS. Obecnie członkami są:

Prezes: Józef SP8HDP
Skarbnik: Tadek SP8SRS

Marian SP8BOZ, Jan SP8BPX, Bartek SP8EET (sr8et), Kazik SP8GYR, Tomek SP8MTA, Wojtek SP8NFC, Andrzej SP8NFH, SP8NFI, Fred SP8SIK, SP8SRW, Adam SP8TJK, Janusz SP8UZI, Rafał SQ8JS.

Klub krótkofalowców